Erupcje słoneczne

Erupcje słoneczne "wysyłają" w przestrzeń kosmiczną naładowane cząsteczki, które mogą oddziaływać na pole magnetyczne Ziemi. Jedno z najsilniejszych tego typu zjawisk, znane jako "Zdarzenie Carringtona", miało miejsce w 1859 roku. Zaburzenia ziemskiego magnetyzmu spowodowały awarie sieci telegraficznych w całej Europie i Ameryce Północnej. Były też przypadki zapalania się od iskier papieru w telegrafach. Mimo odłączenia baterii indukowany prąd był na tyle silny, iż pozwalał na przesyłanie wiadomości telegraficznych. Niebo rozświetliły olbrzymie zorze w kolorach czerwonym, zielonymi i różowym, widoczne nawet w tak daleko położonych na południe okolicach jak Hawaje czy Panama. Poszukiwacze złota w Górach Skalistych pomylili zorzę ze wschodem słońca, wstali i zaczęli szykować śniadanie. Cztery lata temu, dzięki obserwacjom przez teleskop Keplera, udało się dostrzec tzw. superrozbłyski gwiazd, około 10 tys. razy silniejsze niż te, do których doszło w 1859 roku. Taką energię może też wytworzyć Słońce. Jak twierdzą badacze, gigantyczne wybuchy były odczuwane na Ziemi w 774 roku. Wtedy to Słońce wytworzyło energię o 20 razy większej mocy niż "Zdarzenie Carringtona". Szacuje się, że takie eksplozje będą się powtarzać co 1000 - 1250 lat, choć nie jest to sztywno ustalony przedział. Do kolejnych wybuchów doszło też w 993 roku, a współcześnie 13 marca 1989 roku, kiedy w Quebecu burza słoneczna o znacznie mniejszej mocy w dwie minuty unieruchomiła sieć energetyczną obsługującą ponad 6 milionów użytkowników.


Maja
Źródła https://noizz.pl/nauka-i-technologia/wybuchy-na-sloncu-niebezpieczne-zjawisko/znh6cqj
https://artemis.wszib.edu.pl/wordpress/kchoragw/