Ze względu na swą długowieczność i okazałe rozmiary, dąb zawsze robił na ludziach wielkie wrażenie. Przed wiekami był czczony jak bóstwo i uważany za symbol szlachetności, siły i sławy.
Charakterystyka dębu
To wielkie drzewo ma liście w kształcie odwrotnie jajowatym. Liście
są skórzaste, nierówno wrębne i klapowane, czasami pierzastosieczne. Na
końcówkach liści wyrastają skupione po kilka pąki. Kwiaty są
rozdzielnopłciowe, owocami są, tzw. żołędzie.
Substancje lecznicze
Surowcem leczniczym pozyskiwanym z tego drzewa jest kora dębu. Najważniejszą substancją leczniczą kory dębu są garbniki(9 - 15%), które mają działanie ściągające. Właściwości te wykorzystywane są przede wszystkim w leczeniu biegunek. Oprócz garbników kora dębu zawiera; kwasy fenolowe, flawonoidy, trójterpeny i sole mineralne.Działanie lecznicze
Korę dębu zbiera się z młodych pni i gałązek jeszcze przed rozwojem liści, tzn. pod koniec marca lub w kwietniu. Odpowiednio wysuszona, stosowana wewnętrznie, leczy biegunki, nieżyty żołądka i jelit. Jest niezastąpionym środkiem w leczeniu zatruć pokarmowych i żółtaczki. Garbniki zawarte w korze dębu zapobiegają utracie wody i elektrolitów i powodują zagęszczanie mas kałowych. Kora dębu ma także właściwości antyseptyczne, ściągające i przeciwzapalne. Stosowana zewnętrznie pomaga w leczeniu stanów zapalnych skóry, zapalenia jamy ustnej i gardła, odmrożeń, oparzeń, hemoroidów, egzemy, nadmiernej potliwości.Substancje lecznicze znajdują się nie tylko w korze dębu, ale też w innych częściach, takich jak; liście, żołędzie i drewno. Z dojrzałych, zmielonych żołędzi możemy zaparzyć "kawę żołędziową" lub "kakao żołędziowe". Napoje takie spowodują, że pozbędziemy się biegunki, a świeżo zerwany liść - przyłożony do trudno gojącej się rany - podziała kojąco.
Najczęstszą postacią leku jest odwar z kory dębowej. W niektórych przypadkach są stosowane mieszanki z innymi ziołami.
Kora dębu ma zastosowanie w przemyśle kosmetycznym jako składnik w preparatach do pielęgnacji przetłuszczających się włosów. Znajduje się również w płynach do higieny intymnej.
Odwar z kory dębowej
Korę rozdrobnić. 1 łyżkę zalać szklanką wody i gotować 15 minut. Pozostawić pod przykryciem 15 minut, potem przecedzić.Stosować do płukania jamy ustnej i gardła, do okładów na oparzenia i odmrożenia. Taki odwar może też służyć do obmywania sromu i odbytu, przemywania ran i niewielkich wyprysków skórnych. Nadaje się również do nasiadówek w żylakach odbytu. Dłuższe stosowanie odwaru z kory dębowej do płukania ciemnych włosów pomaga w ich pielęgnacji, zapewnia kolor, przyciemnia także siwiznę.
Kąpiel z dodatkiem kory dębowej
Na wolnym ogniu przez 10 minut gotować w 2 litrach wody 5 łyżek rozdrobnionej kory dębowej. Odwar odstawić pod przykryciem na 20 minut, potem przecedzić i wlać do wanny wypełnionej do1/3 wodą o temperaturze 37st.C. Kąpiel powinna trwać ok. 15 minut.Taką kąpiel stosujemy w chorobach skóry; egzemie, przy infekcjach grzybiczych, nadmiernej potliwości i innych.
Mieszanka ziołowa przeciw biegunce
30g kory dębowej, 30g kłączy pięciornika, 20g rumianku i 20g liści
malin. Zioła dobrze wymieszać. 1łyżeczkę zalać 2/3 szklanki wody.
Gotować 10 minut, potem odstawić na 10 minut pod przykryciem i następnie
przecedzić. Pić małymi łyczkami przy biegunkach w zatruciu pokarmowym.
Maja
Źródła http://www.poradnikzielarski.pl/ziola-lecznicze/dab-jak-stosowac-kore-debu.html
http://www.drzewa.info/wp-content/uploads/2012/07/D%C4%85b-bezszypu%C5%82kowy-Quercus-petraea2.jpg
http://s3.party.pl/styl-zycia/zdrowie/odchudzanie-i-diety/kora-debu-326094-article.jpg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz