W czasie II wojny światowej na terenach zajętych przez Niemców, wywoływano pożary pól i lasów, zrzucając nocą z samolotów małe pakieciki, które samoczynnie się zapalały. Składały się one z łatwopalnej płytki celuloidowej i umieszczonego na jej powierzchni kawałka białego fosfory owiniętego w gazę zwilżoną wodą. W dzień gdy temperatura powietrza wzrastała, woda szybko wyparowywała i fosfor w zetknięciu z powietrzem zapalał się.
Najtrwalszą odmianą fosfory jest fosfor czarny, który ma charakter metaliczny i przewodzi prąd elektryczny.
Maja
Źródła zdjęcia http://ciekawa-chemia.16mb.com/images/PhosphComby.jpg
tekst opracowany na podstawie podręcznika Chemia Nowej Ery dla klasy 2 gimnazjum
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz